Author: web_admin

สรุปโดยสังเขปว่า มีเนื้อหาเกี่ยวกับ : การบริโภคข้าวปนเปื้อนแคดเมียมส่งผลต่อสุขภาพของผู้บริโภค ซึ่งจะส่งผลให้เกิดโรคร้ายต่าง ๆ มากมายโดยเฉพาะโรคทางกระดูกและโรคไตเรื้อรัง การแก้ไขปัญหาแคดเมียมปนเปื้อนในพืชอาหารทางการเกษตรโดยการประยุกต์ใช้สารปรับปรุงดินรูปอินทรีย์ เช่น ปุ๋ยคอก และปุ๋ยหมัก ได้รับการพิจารณาว่ามีประสิทธิภาพต่อการลดการดูดซึมแคดเมียมของพืชผ่านทางราก งานวิจัยนี้ได้เลือกศึกษา โดยนำข้าวสายพันธุ์ไทย ๒ พันธุ์ ได้แก่ ช่อราตรี และหอมมะลิแดง ปลูกในดินปนเปื้อนแคดเมียมผสมมูลวัว

สรุปโดยสังเขปว่า มีเนื้อหาเกี่ยวกับ : การทำเหมืองสังกะสีในอำเภอแม่สอด จังหวัดตาก ส่งผลต่อ การปนเปื้อนแคดเมียม และ สังกะสีในสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะพื้นที่การเกษตร ข้าวซึ่งเป็นพืชเศรษฐกิจสำคัญและให้ผลผลิตที่มีคุณภาพสูง ซึ่งสะสมปริมาณแคดเมียมเกินค่ามาตรฐานการบริโภคที่กำหนดโดย CODEX ในระดับ ๐.๒ มิลลิกรัม/กิโลกรัม และประชาชนในพื้นที่ได้รับผลกระทบด้านสุขภาพจากการได้รับพิษแคดเมียม ทำให้เกิดโรคทางกระดูกและโรคไตเรื้อรัง ในงานวิจัยนี้คณะผู้วิจัยได้ศึกษาหาวิธีในการลดการเคลื่อนที่ของแคดเมียมและสังกะสี โดยเลือกใช้สารปรับปรุงดิน

สรุปโดยสังเขปว่า มีเนื้อหาเกี่ยวกับ : เนื่องจากองค์ความรู้เกี่ยวกับหน้าที่ของขนรากต่อประสิทธิภาพการดูดซับไนโตรเจนยังมีอยู่น้อยมาก คณะผู้วิจัยจึงได้ศึกษาหน้าที่ของขนรากโดยการจำลองด้วยคอมพิวเตอร์ด้วยโมเดลชื่อ SimRoot และทดสอบข้าวโพดที่มีความแตกต่างในความยาวของขนรากในระบบโรงเรือนและในแปลงเพาะปลูก ผลจากการจำลองด้วยคอมพิวเตอร์แสดงให้เห็นว่าขนรากที่ยาวและหนาแน่นสามารถเพิ่มการดูดซับไนโตรเจนได้ การทดลองในโรงเรือนเพาะปลูก แสดงให้เห็นว่าแอมโมเนียมไม่มีผลต่อความยาวขนรากแต่ภาวะไนเตรทต่ำเพิ่มความยาวขนราก ในขณะที่กี่ทดลองในแปลงปลูกพบว่าภาวะไนโตรเจนต่ำลดความยาวของขนราก การมีขนรากยาวมีความสัมพันธ์กับการเพิ่มชีวมวล ๒๑๖% และการสะสมไนโตรเจน ๒๓๗%  ในสภาวะไนโตรเจนต่ำในโรงเรือนเพาะปลูก เพิ่มชีวมวล ๒๕๐%  และการสะสมไนโตรเจน ๒๐๐%